گزارش: چرا کوکاکولا از حذف ایران خوشحال شد؟
تاریخ انتشار: ۳ مرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۸۴۴۱۳۵
کمپانی نایکی تیم ملی را درست قبل از جام جهانی تحریم کرد. در طول جام نوبت به کوکاکولا رسید و حالا این آدیداس است که دیگر به همگاری اش با فوتبال ایران ادامه نخواهد داد.
به گزارش قدس آنلاین، از جام جهانی ۱۹۵۰ به بعد، در همه استادیوم های میزبان این تورنمنت نشانی از نام کوکاکولا وجود داشته است. آن ها از جام جهانی ۱۹۷۸ پا را از تبلیغات محیطی فراتر گذاشتند و به صورت رسمی حامی مالی فدراسیون بین المللی فیفا شدند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
قرارداد کوکاکولا با فیفا مثل توافقنامه های همه برندهای دیگر، شامل مجموعه ای از تسهیلات و فرصت های تبلیغاتی می شود. کوکاکولا در ازای این فرصت ها مبالغی به فیفا می پردازد و البته موظف می شود که خدماتی را نیز به رختکن تیم ها ارائه کند و محصولاتی را در اختیار بازیکنان تیم های مختلف قرار دهد. باتوجه به نوع قراردادهای فیفا، همه کمپانی ها موظف هستند محصولات شان را به صورت یکسان در اختیار تیم ها قرار دهند. در واقع اگر یک تیم محصول بیشتری دریافت کند و تیم دیگر هیچ چیز دریافت نکند، قرارداد با فیفا نقض شده است. کوکا کولا در این جام با یک چالش بزرگ روبرو بود. باتوجه به تحریم ایران، آن ها نمی توانستند محصولات شان را در اختیار تیم کارلوس کی روش قرار دهند اما از طرفی نیز، قادر نبودند با نادیده گرفتن ایران، به رختکن ۳۱ تیم دیگر نوشیدنی برسانند. به همین خار در مذاکره با فیفا، قرار شد کوکاکولا تا قبل از حذف ایران از جام جهانی محصولاتش را به رختکن تیم ها نفرستد. در واقع از آن جایی که انتظار می رفت تیم ملی در جدال با اسپانیا و پرتغال از گروه مرگ حذف شود، کوکا کولا متعهد شد که خدماتش را بعد از مرحله گروهی به تیم های مختلف ارائه کند!
کمپانی نایکی تیم ملی را درست قبل از جام جهانی تحریم کرد. در طول جام در طول جام نوبت به کوکاکولا رسید و حالا این آدیداس است که دیگر به همگاری اش با فوتبال ایران ادامه نخواهد داد. به نظر می رسد سیاست، فوتبال را کاملا تحت تاثیر قرارداده و کی روش برای رسیدن به اردوهای مدنظر و دیدارهای تدارکاتی مطلوب نیز، باید از دیوار بلندی به نام تحریم عبور کند. سرمربی تیم ملی در روسیه تاکید داشت که بازیکنان فقط می خواهند فوتبال بازی کنند اما با عواقب تصمیم های سیاسی دیگران روبرو می شوند. در تیم ملی، بازیکنانی هستند که هنوز با کفش های نایکی به میدان می روند، آدیداس می پوشند و کوکاکولا می نوشند اما حقیقت آن است که برندهای بزرگ دنیای تجارت ایران را به جای فرصت به شکل یک تهدید می بینند. حالا دیگر تردیدی وجود ندارد که خراب شدن توپ طارمی در ثانیه های پایانی دیدار با پرتغال، یک لبخند بزرگ روی صورت مالکان کوکاکولا نشانده است!
منبع: ورزش۳
انتهای پیام/
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: تیم ملی فوتبال ایران شرکت آدیداس قدس آنلاین كوكا كولا نايكي
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۸۴۴۱۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آرژانتین در غم درگذشت اولین مربی قهرمان جهان
به گزارش "ورزش سه"، قهرمان جهان در سال ۱۹۷۸ میراثی فراموش‌نشدنی در فوتبال از خود به جای گذاشت. مرد روزاریو و یکی از مهم‌ترین افراد تاریخ فوتبال آرژانتین و جهان، اگرچه به‌عنوان یک فوتبالیست دوران حرفه‌ای خوبی داشت اما به‌عنوان مربی به شکوه خود رسید و بهترین روزهای عمرش را در آن بازه سپری کرد.
منوتی سفر خود را در دوران مربیگری با هدایت نیوولز آغاز کرد و سپس قهرمانی با اتلتیکو هوراکان در سال ۱۹۷۳ او را به تیم ملی آرژانتین رساند.
او می‌دانست چگونه تیم ملی را به سبک خود بسازد و همین کار را هم کرد. او تیمی هجومی ساخت که در سال ۱۹۷۸ قهرمان جام جهانی شد و بر بام فوتبال جهان ایستاد، کاملا به لطف منوتی.
پس از ناامیدی در سال ۱۹۸۲ و حذف از جام جهانی، او به بارسلونا پیوست و در آنجا سه عنوان قهرمانی به‌دست آورد. منوتی همچنین در دو دوره هدایت بوکا جونیورز را برعهده داشت. سه دوره هم در ایندیپندنته حضور داشت و تا زمان بازنشستگی در سال ۲۰۰۷ در باشگاه‌های اتلتیکو مادرید، ریورپلاته، پنیارول، تیم ملی مکزیک، سمپدوریا، روزاریو سنترال، پوئبلا و تکاس هم مربیگری کرد.
او که همیشه مردی محترم در فوتبال آرژانتین بود، در چند وقت اخیر خود را وقف حضور در مدیریت و مشورت در خصوص روند تیم ملی کرده بود. او یکی از حامیان لیونل اسکالونی بود که درنهایت منجر به قهرمانی آرژانتین در جام جهانی ۲۰۲۲ شد.
این مربی آرژانتینی پرافتخار امروز یکشنبه در سن ۸۵ سالگی درگذشت. او بخش قابل توجهی از تاریخ فوتبال را به خود اختصاص داده و انتظار می‌رود در ساعات آینده باشگاه‌های زیادی به این اتفاق تلخ واکنش نشان دهند.
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟